Wat is Coma?

Coma is een toestand van verlaagd bewustzijn waaruit de persoon niet te wekken is.
Er zijn verschillende graden van Coma waarvan de 'diepte' (de mate waarin nog op prikkels gereageerd wordt) en de duur kunnen verschillen.
Soms ontwaken mensen uit hun Coma na enkele tientallen minuten; soms echter duurt een Coma dagen, weken, zelfs maanden.

De oorzaken van Coma

Een Coma is steeds het gevolg van een slechte werking van de hersenen.

  • een onvoldoende aanbod van glucose in de hersenen (vb. diabetes)
  • een onvoldoende zuurstoftoevoer in de hersenen (vb. verstikking of verdrinking)
  • vergiftiging door vreemde stoffen (vb. overdosis alcohol of drugs)
  • een hersenziekte (vb. bepaalde dementieën)
  • een plotse verstoring van de hersenfuncties (vb. na een schedelhersen-letsel bij ongeval, hersenbloeding, hersentumor)

De behandeling van Coma

Men kan trachten de oorzaken van het Coma weg te nemen (vb. de overdruk in de hersenen, de tumor) en het evenwicht in de hersenen te herstellen.
Bij hersenbeschadiging is de kans op ontwaken uit Coma mede afhankelijk van de plaats, de aard en de omvang van de beschadiging en van de spontane herstelmogelijkheden van de patiënt. De herstelmogelijkheden zijn groter bij jonge kinderen en bij gezonde personen.
Een blijvende waakzaamheid en stimulering kan een invloed op de comateuze persoon hebben.

De problematiek van Coma

  • Jaarlijks worden tussen de 4000 en 5000 personen opgenomen in ziekenhuizen wegens Coma. Het verschijnsel Coma is zeer bevreemdend en bij de meeste mensen onbekend in haar mogelijke gevolgen.
  • Coma-patiënten kunnen niet voor zichzelf opkomen en zijn in alle opzichten afhankelijk van de zorgen, de inzichten, de toewijding van anderen.
  • Familieleden en betrokkenen moeten met vallen en opstaan leren hoe omgaan met Coma en voelen zich daarbij onzeker, machteloos en soms wanhopig.
  • Ex-Coma-patiënten voelen zich vervreemd van zichzelf, van hun lichamelijke en psychische mogelijkheden en staan voor de zware opdracht een nieuwe start te maken in hun leven.
  • Dikwijls worden zij daarin gehinderd door lichamelijke en psychische veranderingen en beperkingen die in veel gevallen slechts geleidelijk in de loop van het herstel duidelijk worden.